Zondag 21 aug 2011 dag 5
Vanmorgen werden we vroeg gewekt door het luiden van de klokken van het naast (zeg maar minder dan 5 meter) gelegen kerkje. Maar er zijn slechtere geluiden om mee gewekt te worden. Rustig aan wakker geworden en rustig aan ontbeten. En...ook maar eens een keertje de vaat gedaan. Was hard nodig. Daarna met zwemspullen richting Bovec, het agentschap van de outdoor-company. We waren er veel te vroeg, maar hebben ons wel geamuseerd, met mensen en auto's kijken. We werden een kwartier te laat opgehaald, wat ons ook netjes verteld werd door de agente. Eerst naar de basis van de outdoor-company gereden, dat was in Soça. Daar werden we aangekleed, zoals jullie op de foto kunnen zien. Neopreenpak aan, gelukkig geen neopreenjasje erbij door het warme weer. Neopreenschoenen, life-jacket en helm op. Wat een gesjor en gedoe zeg. Warner heeft een foto van mij genomen, maar toen had ik nog niet door hoe ik het life-jacket strakker om m'n lijf heen kon krijgen. Dus lijk ik echt een “tonnetje rond”. Vreselijk. Toen weer een stuk in een busje met aanhanger erachter met de boten erop. Bij de te-water-laat-plek nog een instruktie en hup daar gingen we. Natuurlijk helpen de boten naar beneden te sjouwen. De pech wilde dat we met ons tweeën en een stuurman in een grote boot kwamen te zitten. Eigenlijk moet je daar met 6 man in peddelen. Na nog geen 5 meter varen, sloeg ik al over boord: met mijn hoofd met helm (gelukkig) tegen een rots aan. En ik ging ook op een diep punt, dus ook nog helemaal kopje onder. Van dat laatste raakte ik totaal niet in paniek: je komt vanzelf wel weer boven. De stuurman heeft me aan boord gehezen, gevolg 2 blauwe plekken op mijn bovenarmen. Ik had uit voorzorg mijn pols ingepakt met verband en zachte brace, zodat ik daar geen al te grote zorgen over hoefde te hebben. Er was een gezin met 6 kleinere kinderen (jong vanaf 2 á 3 jaar), die met z'n allen in één boot zaten. Het water in de rivier stond laag, ongeveer 50 á 70 cm hoog en echte hoge golven hebben we dus niet echt gehad. Wel veel moeten peddelen dus en zitten met één voet vast en de andere onder je gevouwen is het niet echt voor ons reumamensen. Na een kwartier ging ook Warner over boord. Halverwege hebben we water gedronken uit een waterval. Heerlijk koud. Het rivierwater was trouwens ook erg koud. Het was een prachtige omgeving, maar ondanks dat alles: eens maar nooit weer. Al hadden we nu wel de pech dat we zelf erg veel moesten peddelen, want anders ben je er 1 van 6 peddelaars. Nu waren we er ieder 1 van 2.
Toen we weer in Bovec waren afgezet hebben we dus een grote ijs genomen op de goede afloop. Vanavond hebben we met buren: Nederlanders met sjieke dure camper zitten praten. Gezellig.
Maar nu toch wel echt naar bed.
