Eerst lekker gedoucht, toen ontbeten en daarna met de shuttlebus terug naar Schiphol. Bij het inchecken moesten we best lang in de rij staan. Maar uiteindelijk lukte het. We hadden 44 kilo met 2 koffers en het toegestane aantal kilo's was 46. Dus keurig gedaan!!
We kregen 2 middenpad plaatsen. Dus konden we niet uitkijken. Maar we hadden wel privé een schermpje, waar je van alles op kon kijken. We hadden een rustige vlucht en in 9 uur 20 min. waren we in Vancouver. Daar stond Patrick ons op te wachten. Hij bracht ons naar ons hotel. We hebben wat zitten kletsen, de 2 mannen hebben de simkaart geínstalleerd. We hebben dus op Warners mobiel nu een Canadees nummer. Makkelijk om hier te bellen en gebeld te worden vanuit Nederland.
We zijn bijtijds naar bed gegaan. Nou ja, voor de tijd hier in Canada.
Toen Patrick, halfbroer van Warner, ongeveer een half uurtje weg was ging in het hotel het brandalarm af. Warner wilde zien wat er aan de hand was, maar ik zei vrolijk: als er echt brand is, kom je me dan waarschuwen?? Na ongeveer 5 min. bedacht ik me dat dit toch wel een erg rare reaktie was. Dus de paspoorten gepakt en ook maar naar beneden. Waar bleek dat er niets aan de hand was. Bij de BC Liquorstore, die ook in het pand zat, was door "iets" bij de achterdeur het brandalarm afgegaan. In een mum van een tijd stonden er 2 grote brandweerauto's, ze hebben wel de boel goed bekeken, maar gingen snel weer weg zonder iets te hebben gedaan. Is toch weer eens iets anders....

Schiphol naar pier G.

De Airbus A330.

Wachten op instappen.

Ready for push-back.

Ieder z'n eigen schermpje.

We schieten op......

Vancouver!!

(Geen) Brand!!!