Wij slapen een klein beetje uit. Het bed hier is er eentje van waar je voortdurend tegen elkaar aan rolt. Maar oké. We slapen in de basement. Dat is de ruimte in een Canadees huis dat onder het hele huis doorloopt. Vaak amper afgewerkt. Hier is de helft afgewerkt, daar slapen wij, en de andere helft niet. Dat is opslag en rommel. De helft is ongeveer 6 bij 10 meter. We hebben een zeer grote kamer, met eigen tv, en een eigen badkamer met douche en wc en wastafel. Dus dat is allemaal wel lekker. Alleen ligt er overal in huis vloerbedekking en daar kan ik niet zo goed tegen. Dus is het een kwestie van veel frisse lucht. En dat kan want het is hier zo'n 26 à 28 gr C.
We hangen verder de hele dag rond in het huis en bij het huis van Rob & Christine. Rob is de oudste echte halfbroer van Warner. Hij is van 1964 en dus nu 48 jaar oud. Ze hebben 4 kinderen: Joshua (21 student psychologie) Kelsey (het enige meisje, 19 en schoonheidspecialiste), Jordan (doet artistieke Highschool afd. drama, nog 1 jaar te gaan) en Nathan ( nog 2 jaar Highschool, gewoon, en die is nu 15 jaar). Alles woont nog thuis. We moeten zeggen dat alle kinderen niet echt uitblinken in sociaal gedrag, behalve Nathan, de jongste. Er is ook een kefhondje hier, dat heet Wookie.
Als in een echt Canadees gezin worden we echt verwacht ons zelf te vermaken. Wat elke keer erg wonderlijk aan doet. Maar goed. We hebben lekker samen op het sundeck=balkon gezeten en zitten lezen en borduren. Om 5 uur gingen we naar Treesje. Zij woont nu op een senior-complex. Het zijn vrij kleine woningen, voor hier dan tenminste, met 2 slaapkamers en 2 badkamers. Beneden een toilet, huiskamer, keuken en eetkamer. En een klein terras. Ik vind het allemaal erg meevallen kwa ruimte.
Treesje valt me ook erg mee, ze herkent ons zeker en zorgt erg goed voor ons. Mária-Bonita, haar dochter, is er ook en helpt veel mee. We eten er samen met Patrick, Warners andere halfbroer, M-B, Treesje en Rob&Christine. M-B heeft gekookt. Althans lasagne opgewarmd, salade, knoflookstokbrood. En toe ijstaart. Onze meegebrachte cadeautjes vallen zeer in de smaak. De andere zoon van Treesje, Steffan, woont inmiddels in Arizona, samen met zijn vrouw Laurene en is er dus niet.
Naderhand heb ik meer dan een uur alleen zitten praten samen met Treesje. Herinneringen opgehaald en over onze kinderen gepraat. Ze stelde goede adekwate vragen, maar is duidelijk veel stiller dan vroeger. En weet erg veel namen niet. Maar volgens de anderen had ze vandaag een opvallend goede dag. Veel nieuwe zaken, als wat ik net verteld heb, vraagt ze zo weer opnieuw.

Wookie the dog.