Dag 18—Wieliczka zoutmijn--
We vertrekken om 11 uur van de camping in Kraków. En gaan naar een voorstad van Kraków Wieliczka. Het is er echt tegenaan gebouwd. We waren er om kwart over 12 en moesten nog een stukje lopen. Warner stond in de rij voor individuele, niet Pools sprekende, bezoekers. Ik heb koffie en thee gekocht wat we ondertussen opdronken. Na ruim een half uur in de rij, konden we meteen doorlopen voor een excursie in het Engels. We begonnen om 1 uur. We moesten eerst 64 trapjes af van 8 treden. Alles in de mijn was van zout, zelfs de vloertegels. Natuurlijk niet de houten stutten. We zien tijdens de rondleiding van ruim 2,5 uur van alles: beelden van zout, een kerk van zout, meertjes met zoutwater, feestzalen. Teveel om op te noemen. We lopen de hele tijd. Kijk de foto's bij vakantiefoto's 2014. Na deze gewone rondleiding gaan we naar het ondergrondse museum. Maar eerst gaan we eten: onder de grond in een gewoon buffetrestaurant. We eten een soort deegschelpjes vol gehakt, echt Pools wordt ons verteld, met salade erbij. Bij de museumrondleiding zien we oude werktuigen van de mijnwerkers, oude machines, soms nog door paarden aangedreven, kruisbeelden uit oude ondergrondse bidkapellen, oude zoutdelfvergunningen. Uiteindelijk komen we om 5 uur weer boven de grond, met een werkmanslift! We rijden verder naar het zuiden van Polen. We nemen uiteindelijk een camping, beetje rommelig, vlakbij het plaatsje Frydman. Aan een stuwmeer van de Dunajec. Het regent inmiddels en waait, buiten is het 15 gr. C. Geen internet, elektra-aansluiting is een gewoon 3weg stopkontakt, dat in een plastik zak aan een paal hangt.