Deze dag begint als een heerlijke dag wat betreft het weer. En het blijft een heerlijke dag. De temperatuur haalt de 27,6 gr C. En er waait een flink windje, maar dat is ook lauw. De eerste dag dat we buiten hebben gezeten op onze stoeltjes. Waarvan er eentje niet geschikt is voor mensen met een zo losse heup als ik heb. Dat is zeker. Maar goed, ik zal het verhaal van vandaag bij het begin beginnen.
We werden al om voor 8 uur wakker. Hebben nog even liggen luieren in bed en liggen whatsappen met van allerlei mensen. Dat is de goede tijd er voor, geloof ik. Als wij 's avonds op een campground staan is het verder voor iedereen in Europa al meer dan midden in de nacht. Dan tref je alleen nog de nachtbrakers aan. Daarna ontbeten en afgewassen en opgeruimd. Toen zijn we vertrokken in de richting van Richer. Dat ligt niet zo heel ver van Richer af en we waren er dus ook al om 11 uur. Daar hebben we het Mennonite Heritage Village bezocht.
Er was nog een Nederland echtpaar dat sprak over Amish, wat toch echt iets anders is dan Mennonites. Ja, natuurlijk, ik heb ze even op hun "fout"gewezen. Wij noemen Mennonieten in Nederland Doopsgezinden. Ja, precies, het kerkgenootschap waar onze kerk in Nijmegen een samenwerkingsverband mee heeft (Doopsgezinde-Remonstrantse Gemeente Nijmegen). De Mennonites hier zijn van de konservatieve stroming, de vrouwen dragen lange kleding en bedekken hun haar met zwarte kapjes. Zijn, grotendeels, afkomstig van Duitse Doopsgezinden, die enkele generaties terug naar de Oekraïne verhuisden en daar later na Wereldoorlog I vluchtten voor het communisme. Ze spreken nog steeds een op Duits gelijkende taal. Ook de bediendes in het restaurant spraken deze taal, maar gelukkig voor ons: ze spraken ook engels. Toen we 3 jaar terug in Alberta waren, hadden we ook al geprobeerd in een echt Mennonite Restaurant te eten, maar dat bestond niet meer toen. Nu kon het natuurlijk wel en hebben er dus ook tussen de middag warm gegeten: Bestje Dit enn Daut. Maw. van alles iets: soep, worst, twee kaasschelpjes met saus, coleslaw en rubarbtaart toe.
Het smaakte heerlijk en we hebben 't buiten in de zon zitten opeten. Verder was er een kerkje, een erg groot museum, general store, first settlers store, schoolklas, molen,
schuren met oude trekkers
en vrachtauto's, smidse, schooltje, stoomzaagmolen, grasdakhut, drukkerij en woonhuizen. Echt allemaal goed onderhouden en indrukwekkend om te zien.
Aan het einde van de middag zijn we nog even naar het nabijgelegen winkelcentrum gegaan. Daar stond een standbeeld voor een auto, want Steinbach was jarenlang de gemeente in Canada met de meeste auto's per inwoner aantal.
We zijn doorgereden naar een campground wat meer richting Winnipeg, dat we morgen willen bezoeken. We staan nu in Ile-des-Chenes op een gravelpitcampground naast een grote doorgaan de weg ( PR 59). We hebben vandaag maar 76 km gereden.
