Om half 8 opgestaan en gedoucht in de superkleine doucheruimte van de hut. (40x70 cm). Daarna naar de ontbijtzaal. Het ontbijt was al net zo uitgebreid als het avondbuffet. En goed verzorgd. Altijd zie je weer mensen, die stiekem ook hun lunch klaarmaken en in een papieren servetje rollen.


Land in zicht!

Om 10 uur mochten we naar de camper toe. Het was kruipdoor sluipdoor tussen de vrachtauto's door vanaf de lift. Als 5 de voertuig mochten we er weer af. Fijn. Ook nu kregen we weer bezoek van de douane in de camper. Vanaf de aanlegplaats van de boot in Newcastle upon Tyne rijden we over de noordelijke rondweg de stad uit. We rijden naar Vercovicium, het grootste fort en nederzetting van de Romeinen aan de Hadrian's Wall. Tegenwoordig heet het Housesteads Fort en Museum in Hexham. De Hadrian's Wall liep van de westkust Bowness-on-Solway naar de oostkust Wallsend. Hij vormde in 100 na Chr de noordelijke afscheiding van het Romeinse Rijk. Net zoals bv. bij Nijmegen de Limes. Een imposant bouwwerk dus. In England 135 km lang. Grote stukken zijn nog intakt. Zeker in het oostelijke deel bij Newcastle in de buurt. Het is een geliefd wandelpad langs de muur. Waar erg veel mensen wandelen van B&B naar B&B. Zeker per 100m zie je er wel 2 of meer lopen. Opvallend zijn ook de grote kuddes koeien, die gewoon in de wei lopen. Net zoals heel veel schapen. Nu ligt de grens tussen Engeland en Schotland veel noordelijker. Opvallend is dat de muur opgebouwd is uit vierkante stukken natuursteen, die dus zo geslepen moet zijn indertijd. In tegenstelling tot de weidemuurtjes, die uit zwerfkeien worden opgetrokken. We stoppen bij de parkeerplaats, kopen een kaartje en gaan aan de wandel over een pad dwars door een groot stuk land met schapen. Geleidelijk aan moeten we 60 m klimmen. Zwaar. Maar bij het museum belonen we onszelf met koffie.


Zo ver weg was het


Uitzicht vanuit VisitorCentre


Het Romeinse fort


hoofdkwartier


voedselopslagplaats


de manschappenbarakken


de Hadrian Wall


Ziekenhuis


commandeurshuis

Maar het fort en de nederzetting zijn groot in imposant. Natuurlijk hebben we dit in Nijmegen ook, maar hier in een lieflijk landschap. Echt mooi. Het fort is van alles voorzien en er woonden zo'n 2000 soldaten. Hospital, Commanders House, woonbarakken. Echt indrukwekkend. Op de parkeerplaats rijden we terug naar de A 68. Die volgen we een stuk. Tot aan Carter Bar, waar we voor het eerst Schotland ingaan.

Uitzicht vanaf de grens naar Schotland


Broodje Blackpudding

 

Op de grens eten we Bun Black Pudding with mustard. Bloedworst dus. Daar nemen we de afslag en rijden over kleinere wegen naar Hawick. Campings zijn niet dik gezaaid in Schotland. We bespreken eerst een plaats en gaan dan nog even naar het stadje voor de supermarkt.


De Camping

De hele dag stralend weer, ongeveer 15'C, met een klein windje. Vanavond pas een piepklein regenbuitje.

We reden 170 km.