Vanmorgen zijn we uit gaan ontbijten. Een echt Scottish Breakfast met alles er op en er aan. Inderdaad ook met black pudding (=bloedworst) en haggis (=ingewanden worst van schaap). Alles was erg lekker klaargemaakt. Alleen was de haggis erg zout, maar ik kan niet beoordelen of dat zo hoort. Daarna zijn we vanaf de camping naar Dunnottar Castle gereden. Je moest een flink stukje lopen en dan.....begon er een trap naar beneden van, naar later bleek, 180 treden naar beneden. Veel zeer beleefde mensen, die achter mij bleven, maar mij juist een opgejaagd gevoel gaven. Dus maar steeds laten passeren. Ik kan vrij vlot trappen op en af lopen met 2 stokken, maar nooit zo snel als gewone mensen kunnen lopen. Als je beneden was, moest je ook nog weer 81 treden omhoog. En dat was geen betonnen trap, zoals naar beneden, maar de 16de eeuwse trap van natuurstenen. Dit geheel was eigenlijk dus niets voor iemand zoals ik, normaal al niet, maar nu zeker niet. De kasteelruïne was echter wel erg goed bewaard gebleven en was dus aan bijna alle zijden omgeven door zeer hoge rotsen en het diepe water van de Noordzee, iets ten zuiden van Stonehaven. Boven was geen koffietentje, wel wat schaarse bankjes. Warner heeft alle uitzichtspunten en veel van het kasteel gefotografeerd. Er was ook nog een begraafplaats (nu een grasveld) met 1 kleine grafsteen uit 1685. Het kasteel is altijd zwaar bevochten, vanaf zee en vanaf land. Maar het was ook altijd al in de 16de en 17de eeuw de bewaarplaats van de Schotse Kroonjuwelen, die nu in Edinburgh Castle liggen. In zee zou je zeehonden en dolfijnen moeten kunnen zien, maar dat was ons niet gegund. Het was wel stralend weer.

180 treetjes naar beneden en dan weer 81 omhoog.

De broodoven, volgens het bord spookt het er.

De Feestzaal.

Uitzicht vanuit de Feestzaal.

Gerestaureerde zaal.

Plafond van deze zaal.

Zijaanzicht van deze zalen.

Grafsteentje op het kerkhof.

De Smidse (Warner's voorvaderen waren smid...)

Weer terug bij de camperparkeerplaats hebben we eerst een ijsje gegeten. Daarna de A92 naar het zuiden afgereden. We hadden een camping uitgezocht bij Montrose in de buurt, maar die bleek er wel te zijn, maar niet voor passanten. Meer een Holiday Camp dus. Anderhalve mijl terug hadden we al verwijzingen naar een andere camping gezien, daar staan we nu. Nog dichterbij zee dan de afgelopen 2 nachten, die nu spiegelglad is. Het is een campingboerderij. Er lopen kippen los en er zijn o.a. ezels, die zo nu en dan luid balken.

Uitzicht op zee vanaf de autoweg.

De camping.

Zo dichtbij zee stonden we.

Beginnende zonsondergang.

Het was een stralende dag vandaag, 14'C, geen regen of wind. Wolken boven de zee.

We reden vandaag 35 km.