We vertrokken vanmorgen om half 12 van de boscamping, na een onrustige nacht. Door veel wind schudde de camper weer heen en weer. Warner heeft er zelfs wakker van gelegen. En de camper, niet op de handrem, was zo'n 20 cm verplaatst. We hebben grijs water geloosd en ook het chemische toilet alvast leeggegooid. Het begin van het einde van een heerlijke vakantie. We hebben dus nu alleen nog schoon water aan boord.

alternatieve vuilwaterafvoer

Via Netherwitton en Pigdon naar Morpeth gereden. Een echt Engels plaatsje met een clocktower, een rivier en veel winkeltjes in het stadshart. We zochten naar een plek om te parkeren en ineens kwam er een werkman op ons af, die ons, helemaal aan de andere kant van het plaatsje een P uitlegde. Daar was nog precies 1 plek, groot genoeg voor de camper, vrij. Vandaar zijn we teruggelopen door de winkelstraat, waar we alle etalages bekeken. Ineens was er een nieuwe winkelpassage. Daar ook even gekeken en daar bleek een coffeeshop te zijn. Waar we aan de etalage-bar een koffie namen. Vandaar gingen we op zoek naar een fish&chips restaurant. Maar dat was er niet zo gauw, wel een Larder. Daar hebben we een jacket potato (in Canada backed potato) gegeten met kipsalade. En samen 1 zalmsalade. Heerlijk beiden. Daarna teruggelopen naar de camper terwijl we nog wat andere winkels keken. Niets gekocht.

Vanaf Morpeth zijn we in een klein uur naar Newcastle gereden. Waar we redelijk laat aan boord konden. De mevrouw van de douane was helemaal jaloers: zo'n grote douche als we hadden, zoveel zitplaatsen, zoveel bergruimte (we moesten zelfs de grote buitenberging voor haar openen, voor controle). Ze wilde heel graag ook zo'n model camper, maar haar man niet. Daarna mochten we het ruim in rijden. Al moesten we zolang op de kade wachten, dat we al onze nachtspullen ook al bij elkaar hadden gezocht. In het ruim ging direkt achter onze camper een scheidingswand dicht. Daarna weer eventjes het schip verkend en een thee/koffie gedronken. We zetten onze horloges weer op Europese tijd, dus een uur vooruit. Om kwart over 6 stonden we opgeschreven voor een buffet diner. Daarna zijn we in onze hut gaan zitten. Deze keer hebben we een 2 persoonsbed en een hut met zeezicht.

Zo krap sta je in het ruim

Vaarwel Engeland

Het was een stralende dag, maar fris. Morgen nog vanaf IJmuiden naar Nijmegen rijden, via Balgoy. Daar halen we Minous op uit het pension.

We reden vandaag 50 km.