Vanmorgen een half uur eerder opgestaan, want we moeten vandaag het langste stuk rijden van de hele vakantie. Volgens opgave 380 km. Het is niet meer zo mistig als gisteravond, het klaart wat op. Maar het is nog erg bewolkt. 10 gr C Het plan voor vanmorgen is de Svartifoss waterval. Google het even, zeer indrukwekkend. In de ene gids staat er geen wandeltijd en in de andere staat dat het 10 minuten is. Ik wil 'm erg graag zien, dus geloven wij de 10 minuten. Maar het is daar veranderd met parkeren. Je moet er voor betalen, dat geeft niet. Maar dan blijkt ineens, dat je nu veel verder van de waterval af bent. Nu is het 3 kwartier wandelen. Dat red ik niet, want dat is heen en terug 1,5 uur. Dus geen waterval met basalt-rotsen, uniek in de wereld. En het parkeergeld is ook niet echt goed besteed. Door naar het volgende op het programma. Er zijn 2 plaatsen waar je op een gletsjermeer kan varen in een rubberboot tussen de ijsbergen en tot vlak bij de gletsjer. Breidarlon-gletsjer kiezen we, dat is de rustigste. Warner stapt uit en informeert wanneer de boot gaat. Als we rennen, kunnen we nog net mee. Dus snel een overlevingsjas aan en zwemvest. En snel (zonder stokken) over de bergjes wandelen naar het meer, eigenlijk te veel voor mij. Maar het was het dubbel en dwars waard!! Wat een belevenis, zo ontzettend mooi. 3 kwartier blijven we op het water. We zien de ijsbergen van dichtbij. Kijk morgen de foto's op de website. We zien verse ijsbergen, die zijn nog helder blauw. Oudere, witte. Hele "vuile", haast zwart. Dat komt door een vulkaanuitbarsting ongeveer 10 jaar geleden. En grijze, van eerdere vulkaanuitbarstingen. We eten een stukje ijs, uit het water, dus een 300 jaar oud ijsklontje. De gletsjer heet de Breidarlon, een uitloper van de grootste gletsjer ter wereld op land, de Vatnajökull. Er onder zit een vulkaan, die op dit moment tot leven komt. 6 km bij ons vandaan. Maar de uitbarsting kan voorspeld worden, dus maken we ons geen zorgen. Na de rondvaart drinken we er koffie met gebak. Inmiddels regent het. We rijden door langs de kust en zien nog heel veel gletsjers. Indrukwekkend. We rijden door naar Höfn. Waar we proberen lijm, bisonkit, voor Warner te kopen. Maar ze hebben alleen iets dat op collall lijkt. En plakstift. Het landschap blijft wisselen, dicht bij zee loopt de weg soms en dan weer ver van de zee af. Het weer wisselt ook: zon en spetters, bewolkt en wolkeloos. We rijden door tot aan Djúpivogur. Het plaatsje waar de Denen indertijd aan land kwamen. En van waaruit de Denen jaren lang handel dreven met de IJslanders. Daar willen we een pizza eten. Maar de pizzeria is nog dicht. Dus naar het naast gelegen restaurant. Dan daar alleen een starter eten. Maar voor Nederlandse begrippen is die heel klein. Wel lekker. En we nemen een potje thee toe. Inmiddels zijn we echt in oostelijk IJsland. We gaan even van de weg 1 af, nemen een gravelroad, die 60 km rijden bespaart. Heel andere natuur weer om ons heen. Ineens zitten we ook 700 meter hoog. Dat doorsteekje bevalt en even verder op willen we er nog 1 proberen, maar daar staat bij: alleen voor 4x4. Dus rijden we door en dus een heel stuk verder. Via Egilsstadir komen we in Reydarfjördur. Daar blijven we 2 nachten, in een oubollig motel. Er is wel tv en wifi. Dus ook dat valt mee. Morgen gaan we rondom het fjord van dit stadje rijden. Uit eindelijk was het nog maar 4 gr C. Vanmorgen spetterde het vaak. Vanmiddag scheen de zon. We reden 402 km.

Lavazand